اضطراب یک علامت هشدار دهنده است که خبر از خطرى قریب الوقوع مى دهد و شخص را براى مقابله آماده مى سازد. همه انسان ها اضطراب را تجربه مى کنند و اگر در حد اعتدال باشد، نه تنها مضر نیست، بلکه به عنوان پاسخى سازش یافته تلقى مى شود و باعث مى گردد انسان، همواره خود را براى مقابله با خطرات ناگهانى و تهدید کننده آماده سازد. این نوع اضطراب را مى توان امرى طبیعى، مفید، سازنده و در عین حال یکى از مؤلفه هاى ساختار شخصیت به حساب آورد. اما در مقابل، اضطراب مرضى نیز وجود دارد که باعث شکست، ناکامى و مانع فعالیت هاى عادى و بهنجار مى شود. نشانه هاى این اضطراب عبارت است از :

اضطراب یک علامت هشدار دهنده است که خبر از خطرى قریب الوقوع مى دهد و شخص را براى مقابله آماده مى سازد. همه انسان ها اضطراب را تجربه مى کنند و اگر در حد اعتدال باشد، نه تنها مضر نیست، بلکه به عنوان پاسخى سازش یافته تلقى مى شود و باعث مى گردد انسان، همواره خود را براى مقابله با خطرات ناگهانى و تهدید کننده آماده سازد. این نوع اضطراب را مى توان امرى طبیعى، مفید، سازنده و در عین حال یکى از مؤلفه هاى ساختار شخصیت به حساب آورد. اما در مقابل، اضطراب مرضى نیز وجود دارد که باعث شکست، ناکامى و مانع فعالیت هاى عادى و بهنجار مى شود. نشانه هاى این اضطراب عبارت است از : «احساس ناخوشایند و نوعى دل واپسى مبهم که با چند احساس جسمى، مانند احساس خالى شدن سردل، تنگى قفسه سینه، تپش قلب، تعریق، سردرد یا میل جبرى و ناگهانى براى دفع ادرار، بى قرارى و میل براى حرکت همراه است.»(اقتباس از: کاپلان سادووک، خلاصه روان پزشکى، ج 2.) بنابراین اضطراب دو قسم است : 1. اضطراب طبیعى که هیچ گونه اختلالى در فعالیت هاى روزمره به وجود نمى آورد، بلکه بخشى از زندگى هر انسان و آمادگى او براى انجام مسئولیت هاى فردى و اجتماعى است. 2. اضطراب مرضى که موجب کاهش سطح عملکرد و حتى اختلال در انجام مسئولیت هاى فردى و اجتماعى است و اختلال هاى متعددى، مانند هراس، اضطراب تعمیم یافته، وسواس فکرى - عملى و اختلال وحشت زدگى را موجب مى شود. اما فرق اضطراب با ترس، این است که ترس، واکنش به تهدیدى معلوم، خارجى و از نظر منشأ بدون تعارض است، در حالى که اضطراب مرضى، واکنش در مقابل خطرى نامعلوم، درونى، مبهم و از نظر منشاء همراه با تعارض است (همان). به عبارت دیگر اضطراب ناشى از یک تعارض مبهم درونى است که موجب نگرانى و دلواپسى فرد مى شود، ولى ترس، ناشى از یک منبع تهدید کننده خارجى است و فرد دچار هیچ گونه تعارضى درونى نیست، مانند ترس از تاریکى، ترس از سوسک، ترس از حیوان درنده و... . .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه