نکاتی مهم و کار ساز پیرامون نماز از آیت الله بهجت رحمه الله – سری دوم

نکاتی مهم و کار ساز پیرامون نماز از آیت الله بهجت رحمه الله – سری دوم 18- یکی از عوامل حضور قلب این است که: در تمام بیست و چهار ساعت، باید حواسّ (باصره، سامعه و...) خود را کنترل کنیم؛ زیرا برای تحصیل حضور قلب، باید مقدّماتی را فراهم کرد! باید در طول روز، گوش، چشم و هم چنین سایر اعضا و جوارح خود را کنترل کنیم! (برگی از دفتر آفتاب:133) 19- همین نماز را که ما با تهدید به چوب و تازیانه و عقوبت جهنّمی شدن در صورت ترک آن، انجام می دهیم، آقایان (اولیاء) می فرمایند : از همه چیز، لذیذتر است! (در محضر بهجت:1/122) 20- همین امور ساده و آشکار مثل نماز، بعضی را بر سماوات می رساند، و برای عدّه ای هیچ خبری نیست! برای بعضی اعلی علّیّین است، و برای بعضی هیچ معلوم نیست که آیا این معجون، شور است و یا شیرین! (در محضر بهجت:1/283) 21- سؤال: می خواهم در نماز، تمام اذکار را درک کنم و بفهمم، و آن نور را درک کنم و ببینم تا با آن نور حرکت کنم. جواب: بسمه تعالی، با شرایط حضور قلب، اعمال تان را انجام بدهید؛ در پاداش چه خواهند کرد، به ما مربوط نیست! (به سوی محبوب:62) 22-. سجده، غایت خضوع است؛ یعنی ما هیچ و در پیش تو خاک هستیم. (فیضی از ورای سکوت:77) 23- سؤال: برای این که در انجام فرمان الهی مخصوصاً نماز، با خشوع باشیم، چه کنیم؟ جواب: در اوّل نماز، توسّل حقیقی به امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشّریف کردن که عمل را با تمامیّت مطلقه (به طور کامل) انجام بدهید. (به سوی محبوب:63) 24- سؤال: مستدعی است جمله کوتاه و رسایی درباره نماز، مرقوم فرمایید که نصبُ العین ما قرار گیرد. جواب: بسمه تعالی، از بیانات عالیه در فضیلت نماز در مرتبه عُلیا، کلام معروف از معصوم علیه السّلام است: الصَّلاهُُ مِعراجُ المُؤمِن: نماز، معراج مؤمن است. برای کسانی که یقین به صدق این بیان نمایند و ادامه دهند طلب این مقام عالی را ... (به سوی محبوب:64) 25- اگر کسی با وجود این همه مشوِّقات از قرآن و اخبار برای سیر و کمال، از آنها بهره مند نشود، در عقل او خلل است... نماز خواندن برای اهلش مانند حلوا خوردن است؛ لذا از نماز خواندن، خسته نمی شوند. (نکته های ناب:82) 26- در کلمات امیرالمؤمنین علیه السّلام نیز آمده است: وَ اعلَم اَنَّ کُلَّ شَیءٍ مِن عَمَلِکَ تَبَعٌ لِصَلاتِکَ : بدان که تمام اعمالت، تابع نمازت می باشد. مشاهده کرده ایم که علمای بزرگ در حال نماز، عجیب و غریب بودند، به گونه ای که گویا آن انسانِ خارج از نماز نیستند! (در محضر بهجت:1/92) 27- از حدیث تَنَعَّمُوا بِعِبادَتی فی الدُّنیا فَاِنَّکُم تَتَنَعَّمُونَ بها فی الآخِرَه : در دنیا به عبادت من متنعّم شوید، زیرا در آخرت، به همان متنعّم خواهید بود. بر می آید که عبادات، قابلیّت تنعّم را دارد؛ ولی ما عبادات را به گونه ای به جا می آوریم که گویا شلاّق بالای سرِ ما است... گویا داروی تلخی را از روی ناچاری می خوریم. (در محضر بهجت:1/350) 28- سؤال: گاهی اوقات در عبادات، ریا می کنم و بعداً سخت رنج می برم؛ علاج آن چیست؟ جواب: بسمه تعالی، علاج، این است که ریا بکند؛ ولی اگر در مقابل شاه و گدا است، ریا برای شاه بکند؛ فَافهَم اِن کُنتَ مِن اَهلِه: این نکته را دریاب، اگر اهلش هستی! (به سوی محبوب:70) نماز، جامی است از اَلَذّ لذایذ )لذّت بخش ترین لذّت ها) که چنین خَمری خوشگوار در عالمِ وجود نیست! 29- معیار اصلی، نماز است. این نماز، بالاترین ذکر است، شیرین ترین ذکر است، برترین چیز است... همه چیز تابع نماز است؛ باید سعی کنیم این نماز را حسابی درستش کنیم... وقتی نماز درست شد، با حال گشت، انسان آدم شده است. بالاخره محک، نماز است! (در خلوت عارفان:103) 30- وقتی بنده از پیشگاه مقدّس حضرت حق باز می گردد، اوّلین چیزی را که سوغات می آورد، سلام از ناحیه او است. در دعای مسجد کوفه آمده است : اَللهُمَّ اَنتَ السَّلامُ وَ مِنکَ السَّلامُ وَ اِلیکَ یَرجِعُ وَ یَعُودُ السُّلامُ حَیِّنا رَبَّنا مِنکَ السَّلام : خداوندا، تو خود سلامی و سلام از ناحیه تو است و به سوی تو باز می گردد. پروردگارا، ما را به سلام از ناحیه خود تحیّت گوی! (نکته های ناب:83) 31- چه قدر تناسب دارد تکبیر برای ورود به نماز، و تسلیم برای خروج از آن! ... در تکبیر، اکبر مناسب است... یعنی تمام امور دنیا و همه ی بزرگ ها را کنار بگذارید، چون خداوند متعال اکبر است... نمازگزار، با تکبیر، در حرم الهی وارد می شود؛ ولی ما چه می دانیم که اینها یعنی چه! در روایت است که : لَو عَلِمَ المُصَلِّی ما یَغشاهُ مِن جَلالِِ الله، لَمَا انفَتَل عَن صَلاتِه : اگر نمازگزار می دانست که از جلال الهی چه چیزهایی او را فرا گرفته است، هرگز از نماز روی بر نمی گرداند! (نکته های ناب:84) 32- ذکر خدا در حال نماز، بهترین ذکر است؛ چون نماز به منزله ی کعبه است؛ و نمازگزار در کعبه و حرم امن الهی داخل شده و بنا گذاشته است که از باب تکبیر، داخل و از باب تسلیم، خارج شود. (نکته های ناب:84) 34- در جایی دارد که: خدا منّت گذاشته که امر فرموده است مخلوق، با خالق خود خلوت کند و این منافاتی ندارد که در مرآی مردم باشد. کانّه وقتی بنده با خدا خلوت می کند، خالق هم با او خلوت کرده است! (نکته های ناب:88) 34- بلی می شود انسان در نماز دست به دعا بردارد و بگویید : اَللهُمََّ ارزُقنِی زَوجَهً صالِحَهً ً: خداوندا، زن شایسته ای را روزی من کن! یا بگوید: اَللهُمََّ ارزُقنِی وَلَداً بارّاً : خداوندا، فرزند نیکوکاری را روزی من کن! (فریادگر توحید:213) منبع : tebyan.net برگرفته از پایگاه : azha.ir .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه