قرآن بطور آشکار می گوید خداوند به شیطان اعلام کرد راهی بر بندگان حقیقی من نداری , در صورتی که شیطان بر حضرت آدم راه یافت و او را فریب داد با این که آن حضرت علاوه بر این که از بندگان واقعی خدا بود , یکی از برگزیدگان خدا نیز به شمار می رود .

آنـچـه خداوند به شیطان خاطر نشان ساخت این است که وی نمی تواند بندگان حقیقی اورا اغوا کـنـد و کـردارهای زشت و حرام را در نظر آنها زیبا جلوه دهد و در نتیجه آنها را از شاهراه ایمان و اطاعت به سوی کفر و معصیت بکشاند . عـمـلی که در بهشت از حضرت آدم سر زد یک عمل شیطانی نبود تا بدین وسیله شیطان به او راه پیدا کند , بلکه ترک اولایی بیش نبوده است . اصـولا هـر کس با میل , دریچه های قلب خود را به روی شیطان می گشاید وگرنه او بدون اجازه خود ما از این مرز نمی گذرد و البته پیامبران چنان اجازه را به اونمی دهند . بـه عـبارت روشنتر , مقصود از راه یافتن شیطان این است که بر اثر ضعف ایمان وسهل انگاری انـسـان , قـلب او مورد تسخیر شیطان واقع می شود و در نتیجه ارتکاب گناه را در نظر وی آسان مـی سـازد و هـرگـز شیطان یک چنین راهی به روح و روان پیامبران ندارد و اگر حضرت آدم به تـرغیب شیطان از میوه شجره ممنوعه خورد , ترک اولایی انجام داده است نه این که این کار بر او حرام بوده باشد . مـحققان بزرگ شیعه , عصمت پیامبران از گناه را با دلایل عقلی روشن ساخته اند وبرای توضیح بیشتر در سرگذشت آدم و دلایل عصمت پیامبران به کتاب رهبران بزرگ مراجعه فرمایید . پاسخ به پرسشهای مذهبی، مکارم شیرازی - ناصر و جعفر سبحانی .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه