چرا پیامبر(ص) در مواردی از جمله جنگ احد به رأی اکثریت که خلاف نظر خودشان بود، گردن نهادند؟

چرا پیامبر(ص) در مواردی از جمله جنگ احد به رأی اکثریت که خلاف نظر خودشان بود، گردن نهادند؟ این مخصوصاً در سیره پیغمبر اکرم(ص) عجیب است که در مقام نبوت، در مقامی که اصحاب آنچنان به او ایمان دارند که می گویند اگر تو فرمان بدهی خود را به دریا بریزیم به دریا می ریزیم، در عین حال نمی خواهد سبکش انفرادی باشد و در مسائل تنها تصمیم بگیرد. برای اینکه اقلّ ضررش این است که به اصحاب خودش شخصیت نداده؛ یعنی گویی شما اساساً فکر ندارید، شما که فهم و شعور ندارید، شما ابزارید، من باید فقط دستور بدهم و شما عمل کنید. آن وقت لازمه اش این است که فردا هر کس دیگر هم رهبر بشود همین طور عمل کند و بگوید: لازمه رهبر این است که رهبر فکر و نظر بدهد و غیر رهبر هر که هست فقط باید ابزارهای بلااراده ای باشند و عمل کنند. ولی پیغمبر در مقام نبوت چنین کاری را نمی کند. شورا تشکیل می دهد که اصحاب چه بکنیم؟ «بدر» پیش می آید شورا تشکیل می دهد، «احد» پیش می آید شورا تشکیل می دهد. در جنگ احد پیغمبر مصلحت نمی دید که از مدینه خارج بشوند و نظرش با سالخوردگان و تجربه دارها موافق بود، ولی دید اکثریت اصحابش که همان جوان ها بودند گفتند: یا رسول الله! در بیرون شهر و در دامنه احد بجنگیم. جلسه تمام شد. یک وقت دیدند پیغمبر اسلحه پوشیده بیرون آمد و فرمود: بیرون می رویم. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه