درباره کرامات شیخ رجبعلی خیاط ایت الله ری شهری کتب متعددی نوشته اند حتی استاد ما آیت الله مهدوی کنی هم بعضاً از ایشان تمجید می کنند اما کتاب دیگری تحت عنوان عارف سازی یا معرفت سوزی نوشته شده که ادعاهای شیخ را دروغ و دکان باز کردن می داند و یکباره فضایل شیخ را انکار می کند به نظر بنده هم بعضی از موارد که در مورد شیخ ذکر شده زیاد عقلانی نیست و بیشتر به غلو متمایل است نظر شما درباره شیخ رجبعلی با توجه به این تشتت آرا چیست ؟برخورد ما با اینگونه کتب کرامات بزرگان که در بازار هم کم نیست باید چگونه باشد؟

در پاسخ به مطالب ذیل توجه کنید :الف- عبد صالح خدا (( رجبعلی نکوگویان )) مشهور به جناب شیخ و شیخ رجبعلی خیاط در سال 1262 هجری شمسی در شهر تهران دیده به جهان گشود . پدرش (مشهدی باقر) یک کارگر ساده بود . هنگامی که رجبعلی دوازده ساله شد پدرش از دنیا رفت و رجبعلی را که از خواهر و برادر تنی بی بهره بود ، تنها گذاشت . خانه ی شیخ:خانه ی خشتی و ساده ی شیخ که از پدرش به ارث برده بود در خیابان مولوی کوچه سیاه ها ( شهید منتظری ) قرار داشت . وی تا پایان عمر در همین خانه ی محقر زیست.لباس شیخ :لباس جناب شیخ بسیار ساده و تمیز بود ، نوع لباسی که او می پوشید نیمه روحانی بود ، چیزی شبیه لباده ی روحانیون بر تن می کرد و عرقچین بر سر می گذاشت و عبا بر دوش می گرفت. نکته ی قابل توجه این بود که او در لباس پوشیدن هم قصد قربت داشت، تنها یک بار که برای خوشایند دیگران عبا بر دوش گرفت ، در عالم معنا او را مورد عتاب قرار دادند.غذای شیخ: دنبال غذاهای لذیذ نبود ، بیشتر وقت ها از غذاهای ساده مثل سیب زمینی و فرنی استفاده می کرد. سر سفره ، رو به قبله و دوزانو می نشست و به طور خمیده غذا می خورد.... هنگام خوردن غذا حرف نمی زد و دیگران هم به احترام ایشان سکوت می کدند. اگر کسی او را به مهمانی دعوت می کرد با توجه قبول یا رد می کرد با این حال بیشتر وقت ها دعوت دوستان را رد نمی کرد.حجت السلام سید محمد علی میلانی ( فرزند آیت الله میلانی ) این واقعه را از زبان شیخ چنین تعریف می کند( در ایام جوانی دختری رعنا و زیبا از بستگان ، دلباخته ی من شد و سر انجام در خانه ای خلوت مرا به دام انداخت ، با خود گفتم : ( رجبعلی خدا می تواند تو را خیلی امتحان کند ، بیا یک با ر تو خدا را امتحان کن و از این حرام آماده و لذت بخش به خاطر خدا صرف نظر کن ) سپس به خدا عرضه داشتم : خدایا من این گناه را برای تو ترک میکنم، تو هم مرا برای خودت تربیت کن.)آن گاه دلیرانه همچون یوسف (ع‌) در برابر گناه مقاومت می کند و از آلوده شدن دامن به گناه اجتناب می ورزد و به سرعت از دام خطر می گریزد . این خود نگهداری و پرهیز از گناه موجب بصیرت و بینایی او می گردد دیده ی برزخی او روشن می شود و آن چه را که دیگران نمی دیدند و نمی شنیدند می بیند و می شنود به طوری که چون از خانه ی خود بیرون می آید بعضی افراد را به صورت واقعی خود می بیند و برخی اسرار برای او کشف می شود.(کیمیای محبت؛ ماه نامه همراز شماره 5)ب‌- اما در مورد کتاب عارف سازی و معرفت سوزی باید بگوییم هر چند در این کتاب کرامات ایشان مورد نقد قرار گرفته است ولی با توجه به اعتبار کتاب کیمیای محبت و استناد آن می توان گفت نویسنده این کتاب در نقد جانب افراط را پیموده و زیاد روی کرده است . کم نبوده اند انسان های پاکدل و اهل صفا و اخلاصی که بر اثر اخلاص و نورانیت دل شایستگی دیدن امور غیبی و ملکوتی شده اند و با مقام شهود حقیقت رسیده اند . علاوه بر اینکه کراماتی که از ایشان نقل شده عنایاتی است که خداوند به دلیل صفای باطن و خلوص ایشان به وی عطا نموده است و این به معنای نفی معرفت نمی باشد .چه اینکه در دین مبین اسلام به شناخت و معرفت بسیار توجه شده از معرفت علمی گرفته تا معرفت شهودی و باطنی که در سایه مداومت بر اطاعت از فرامین الهی فراهم می گردد.ج- هر چند ممکن است در مورد مقامات شیخ رجبعلی راه افراط طی شده باشد و اموری غیر واقعی نیز به واقعیات زندگی او اضافه شده باشد اما اصل کرامات و مقامات معنوی او قابل انکار نیست . جهت کسب اطلاعات بیشتر پیرامون این عارف فرهیخته توصیه می شود به کتاب «کیمیای محبت،یادنامه مرحوم شیخ رجبعلی خیاط نکوگویان - ره،مولف : حجت الاسلام محمدی ری شهری ،انتشارات دارالحدیث » مراجعه نمائید . .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه