کلمه «ايذاء» يعني چه که آيت الله بهجت فرمودند مومن اهل ايذا نباشد؟

در لغت نامه دهخدا «ايذاء» به اين کلمات معنا شده است. رنج، آزار، عذاب، زحمت و جور و ستم، جفا، تصديع، آزردگي و محنت. در روايات زيادي که از معصومين ـ عليهم السلام ـ نقل شده مؤمنين را از داشتن چنين صفاتي بر حذر داشته اند. پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ فرمود: «هر که مؤمني را بيازارد، مرا آزرده است». پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ فرمودند: «به مردم آزار نرسان، که بي آزاري صدقه اي است که براي خودت مي پردازي و در همين رابطه امام سجاد ـ عليه السلام ـ مي فرمايند: آزار نرساندن، نشانه کمال خرد است و مايه آسايش تن در دنيا و آخرت». و در واقع شخصي که قصد آزار و اذيت ديگران را دارد و به اين کار مداومت داشته باشد نوعي نقص و خود کم بيني در شخصيت خود احساس مي کند، که جبران آن را در اذيت و مزاحمت رساندن به ديگران مي بيند. ايذاء و اذيت مؤمن مصاديق مختلفي مي تواند داشته باشد، از جمله، غيبت کردن، تهمت زدن، پايمال کردن حقوق مردم (حق الناس)، فحش دادن، اذيت پدر و مادر. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه