زیاد بن ابیه که بود؟ چرا امام علی(ع) او را حاکم فارس کرد؟

زیاد بن ابیه؛ به او زیاد فرزند مادرش (زیاد بن امه) و زیاد بن سمیه نیز گفته می‌شود.او را تا قبل از الحاق به ابوسفیان، زیاد بن عبید می‌خواندند. تا این‌که معاویه بعد از شهادت امام علی(ع) او را دعوت کرده و او را برادر خود و فرزند ابوسفیان خواند. بعد از این او را زیاد بن ابوسفیان خواندند تا این‌که دوره بنی‌امیه تمام شد و از آن‌جا که پدر او مشخص نبود، بعد از بنی‌امیه او را زیاد بن ابیه یا زیاد بن سمیه خواندند.زیاد مردی زیرک، سخنران و سیاست‌مدار بود؛ به همین جهت در دوره‌های مختلف مسئولیت‌های مختلفی را تجربه کرد. او در زمان حکومت امیر المؤمنین علی(ع) حکومت فارس را به دست آورد و در زمان معاویه حاکم بصره و کوفه شد.زیاد پس از پیوستن به معاویه مرتکب اعمالی شد که هیچ توجیهی برای او باقی نمی‌گذارد. او مردم و بزرگان را به سَبّ و دشنام به علی(ع) مجبور می‌کرد و از استفاده از زور در این امر هیچ ابائی نداشت، تا این‌که در سال ۵۳ از دنیا رفت. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه