تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
نیروی عقل و تعقلی که خداوند به تمام بشر اعطا کرده، در این جهت که به کارگیری آن موجب تکامل وجود انسان میشود در همهی انسانها یکسان است و نیروی تعقلی که در افراد بشر وجود دارد، نیاز آنان را برای رسیدن به کمال برآورده میکند؛ بنابراین عقول در ابتدای خلقت در اصل بهرهمندی از قابلیت ارتقاء و استکمال تفاوتی ندارند، اما تفاوتی که در برخی از روایات به آن اشاره شده، احتمال دارد مربوط به بکارگیری آن باشد؛[1] زیرا صرف برخورداری از نیروی عقل موجب تکامل انسان نمیشود؛ بلکه آنچه موجب تکامل انسان میشود بکاری نیروی عقل است؛ کسی که از نیروی تعقل خود استفاده نکند با موجود بیعقل مساوی است؛ چنانکه در عرف نیز به چنین افرادی انسان بیعقل میگویند؛ علاوه بر اینکه بکارگیری هر نیرویی موجب رشد و تقویت آن در وجود انسان خواهد شد و استفاده نکردن آن موجب ضعف و سستی آن میگردد.و احتمال دارد تفاوت عقول از نظر روایات، تفاوت در مقدار زائد بر اصل و زیاده از مقداری باشد که برطرف کننده نیاز اصلی همهی انسانها است و این تفاوت نیز موجب بیعدالتی نخواهد شد؛ زیرا عدالت آن است که به هر فردی به اندازه عقلی که به او داده شده است، تکالیفی متناسب با آن از او طلب شود و رفتارهای او نیز با در نظر گرفتن عقل اهدایی به او ارزیابی گردد.[2] .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.