همه مراجع (به جز سیستانى و مکارم ): لباس شهرت، لباسى است که پوشیدن آن براى شخص - به جهت جنس پارچه، رنگ، کیفیت دوخت و یا مندرس بودنش معمول نبوده و خلاف شأن او به حساب آید ؛ به طورى که اگر آن را در برابر مردم بپوشد، توجه آنان را به خود جلب کرده و انگشت نما مى شود. توضیح المسائل مراجع، م 845 ؛ نورى، توضیح المسائل، م 846 ؛ بهجت، توضیح المسائل، م 711 ؛ خامنه اى، اجوبة الاستفتاءات، س 1361 ؛ وحید، توضیح المسائل، م 851. آیةاللَّه مکارم: لباس شهرت، لباسى است که جنبه ریاکارى دارد و شخص مى خواهد به وسیله آن، مثلاً به زهد و ترک دنیا مشهور شود ؛ خواه از جهت پارچه یا رنگ آن باشد و یا دوخت آن. امّا اگر واقعاً قصدش ساده پوشیدن است و جنبه ریا کارى ندارد ؛ نه تنها جایز بلکه عملى شایسته است. توضیح المسائل مراجع، م 845. آیةاللَّه سیستانى: منظور لباسى است که مؤمن را به صورتى زشت و نامناسب درآورد. دفتر: سیستانى.