با توجه به این که در بند 9 از قطعنامه‌ی 1929 درباره‌ی موضوع موشکی ایران آمده است: «همه‌ی کشورها باید همه‌ی اقدام‌های لازم (necessary measures) برای ممانعت از انتقال فناوری یا کمک‌های فنی به ایران در رابطه با این فعالیت‌ها (فعالیت‌های مربوط به موشک‌های بالستیک دارای قابلیت حمل سلاح‌های هسته‌ای) را انجام دهند.»، آیا به معنای مجوز حمله‌ی نظامی به ایران است؟

خیر. برای صدور مجوز جنگ توسط شورای امنیت، باید1. شورای امنیت تهدید یا نقض صلح و امنیت بین‌المللی را احراز کند،2. قطعنامه‌ای تحت فصل 7 منشور ملل متحد صادر کند و 3. تحت ماده‌ی 42 مجوز حمله را صادر نماید،در حالی که بر اساس مفاد قطعنامه‌ی 1929* هیچ یک از موارد سه گانه‌ی بالا توسط شورای امنیت احراز و انجام نشده است، بلکه بر عکس؛* شورای امنیت نقض صلح و امنیت بین‌المللی را به واسطه‌ی فعالیت‌های موشکی بالستیک ایران احراز نکرده است،* مفاد قطعنامه‌ی 1929 تحت فصل 7 منشور ملل متحد، بلکه صرفاً محدود به ماده‌ی 41 است،* در دو قسمت از قطعنامه‌ی 1929 (1) بر عدم استفاده از زور (عدم استفاده از اختیارات ماده‌ی 42) برای اجرای قطعنامه تصریح شده است و* هنگامی چنین احتمالی (مجوز حمله‌ی نظامی با استفاده از عبارت انجام همه‌ی «اقدامات لازم») موضوعیت پیدا می‌کرد که ابتدا موارد سه گانه‌ی بالا (2) در قطعنامه‌ی 1929 درج می‌شد و سپس بعد از عبارت «اقدامات لازم»، جمله خاتمه می‌یافت، ولی در قطعنامه‌ی 1929 چنین نشده است، بلکه بر عکس، جمله ادامه یافته و منظور از «اقدامات لازم» را صرفاً به اقدام‌های اجرایی محدود نموده است اقدام لازمی که از انتقال فناوری (برای مثال یک ابررایانه) به ایران جلوگیری کند و یا مانع ورود یک کارشناس موشکی خارجی به ایران گردد.پی‌نوشت‌ها:1- در بند ما قبل آخر از بخش مقدمه و آخرین بند اجرایی (بند 37) قطعنامه‌ی 1929.2- این موارد عبارت است از: «احراز تهدید یا نقض صلح و امنیت بین‌المللی توسط شورای امنیت»، «صدور قطعنامه‌ای تحت فصل 7 منشور ملل متحد» و «صدور مجوز حمله‌ی نظامی تحت ماده‌ی 42 منشور ملل متحد» .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه