از کجا بدانیم که خدا توبه‌ ما را می‌پذیرد؟

اگر آدم کریم و بخشنده‌ای شما را به خانه‌اش دعوت کند، آیا احتمال می‌دهید که در را به روی شما باز نکند؟ قطعاً چنین احتمالی نمی‌دهید. خدای مهربان و آمرزنده هم که ما را به توبه فراخوانده است، قطعاً دست رد به سینه‌ی ما نمی‌زند و ما را از قبول توبه محروم نمی‌کند. امیرمؤمنان علی (علیه السلام) فرمودند: «به هر کس توفیق توبه داده شود، از قبول آن محروم نمی‌ماند.» (1) کلید پذیرفته شدن توبه در دست خود ماست؛ اگر ما واقعاً توبه کنیم، بی‌شک خدا هم آن را می‌پذیرد. امام سجاد (علیه السلام) در یکی از دعاهای خود، خطاب به خدا چنین می‌گوید: «خدای من! این تو بودی که برای رسیدن به عفو و بخشش خود، دری به روی بندگانت گشودی و آن را توبه نامیدی و [در قرآنت] فرمودی، "به درگاه خدا توبه کنید؛ توبه‌ای خالصانه."» (2) منظور امام سجاد (علیه السلام) این است که خدا خودش راه توبه را به ما نشان داده و مسیر رسیدن به آمرزش را به ما آموخته و این در را به روی ما گشوده است. پس چه دلیلی دارد که توبه‌ی ما را نپذیرد و ما را از لطف و رحمت خود محروم کند؟ پی‌نوشت‌ها: 1. میزان‌ الحکمه، حدیث 2132. 2. بحارالانوار، ج 94، ص 142. منبع: هفتاد و شش پرسش و پاسخ درباره اخلاق و رفتار، غلامرضا حیدری ابهری، انتشارات قدیانی، 1393. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه