آیا امید به شفاعت مى تواند در اصلاح گنهکاران مؤثر باشد؟

امید از عوامل بسیار سازنده در انسان است. انسانى که امید به اصلاح و آینده خود ندارد و با خود فکر مى کند که خواه و ناخواه دچار عقوبت و آتش جهنم خواهد شد، هرگز به فکر اصلاح و توبه نمى افتد، زیرا امیدوار به نجات خود از آتش دوزخ نیست و با خود تصور مى کند که اگر قرار است در آتش جهنم براى ابد بسوزم پس چرا در دنیا خود را از لذائذ گناه محروم سازم و دنیا را هم بر خود جهنم سوزان نمایم. آدمى اگر امید به نجات داشته باشد و چنین فکر کند که ممکن است کسانى او را از آلودگى رها سازند و امکان دگرگونى و رهائى از عواقب سوء اعمال و رسیدن به سعادت براى او وجود دارد، در صدد اصلاح خود بر آمده و برنامه زندگى خود را تغییر می دهد و به فکر بازگشت به سوى خدا مى افتد. شفاعت یکى از عوامل باز بودن روزنه امید بر روى گناه کاران است همان گونه که توبه نیز چنین نقشى را داراست. منبع: کتاب شفاعت، آیت الله سید حسن طاهری خرم آبادی، موسسه بوستان کتاب، چاپ اول، ص 142. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه