چرا ازدواج با این که پدیده اى شهوانى است، در اسلام امرى مقدس به شمار مى رود؟

ازدواج با اینکه یک امر شهوانى است، در اسلام جنبه اخلاقى دارد و این تنها امرى است که با وجود اینکه پایه طبیعى و شهوانى دارد، جنبه اخلاقى نیز دارد؛ یعنى مثلاً هیچ وقت، خوردن جنبه اخلاقى پیدا نمى کند، ولى ازدواج خودش جنبه اخلاقى دارد. از میان غرایز شهوانى انسان، هر غریزه اى که اشباع شود، اشباع آن در معنویت انسان تأثیرى ندارد جز غریزه جنسى. [ازاین رو،] ازدواج از نظر اسلام، سنّت و مستحب است.یکى از علل آن، این است که ازدواج، اولین قدمى است که انسان از خودپرستى و خود دوستى به سوى غیردوستى برمى دارد. تا قبل ازدواج، فقط یک «من» وجود داشت وهمه چیز براى «من» بوده. اولین مرحله اى که این حصار شکسته مى شود؛ یعنى یک موجود دیگرى در کنار این «من» او قرار مى گیرد و براى او معنا پیدا مى کند، کار مى کند، زحمت مى کشد خدمت مى کند نه براى من، بلکه براى او، در ازدواج است. بعد که داراى فرزندان مى شود، دیگر «او»، «او»ها مى شود و اینها قدم هاى اولى است که انسان از حالت منى و خود خواهى خارج مى شود و به سوى غیردوستى مى رود و «او» هم مورد توجه قرار مى گیرد.تجربه نشان داده است افرادى که در تمام عمر به خاطر هدف هاى معنوى، مجرد زندگى کرده و نخواسته اند زن و بچه داشته باشند که مانع رسیدن آنها به معنویات شود، در همه آنها یک نوع نقص و هر چند به صورت یک خامى وجود داشته است. این نشان مى دهد که یک پختگى هست که جز در پرتو ازدواج و تشکیل خانواده پیدا نمى شود.1 1 . تعلیم و تربیت در اسلام، صص 248 و 249، 397 و 398؛ 110 سؤال از استاد مطهرى، صص 74 و 75. www.irc.ir .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه