من در دوری از برخی رذائل، بیشتر توجّه به آثار زیانبار دنیوی آن ها دارم و متأسّفانه بیشتر برای راحتی دنیا و زندگی راحت تر به سوی اخلاق می روم. چه کار کنم تا عملم خالص شود و عمل نیک را نه به خاطر آرامش دنیا، بلکه به خاطر رضای خدا و خالصانه انجام دهم

انسان باید همیشه و در همه کارها همت بلند و عالی داشته باشد. به دنبال کارهایی باشد که بیشترین و ماندگارترین سود و نتیجه را برای او داشته باشد، اگر سعی او این باشد مسلماً به آثار و نتایجی که در درجات و مراتب پائین تر قرار دارند نیز دست خواهد یافت، که گفته­اند: چون که صد آمد نود هم پیش ماست. کشاورزی که به امید برداشت گندم، بذر افشانی می­کند مسلما علاوه بر گندم، از کاه نیز بهره­مند خواهد شد، ولی آن بیچاره­ای که فکر او به بیش از کاه نمی­رسد از برداشت گندم غافل خواهد بود. در امور معنوی هم باید توجه داشت که با ارزش ترین و ماندگارترین لذت ها و فضیلت ها، رضایت خداوند متعال است و یک انسان عاقبت اندیش باید همت بلندش رسیدن به این نتیجه باشد. البته انسان ذاتاً و فطرتاً موجودی منفعت طلب و زیاده طلب است، همیشه بدنبال منفعت­های زیاد و ماندگار است، ولی در بیشتر موارد نمی­تواند منفعت حقیقی و ماندگار و کامل را تشخیص بدهد، گاهی فکر می­کند این امور دنیوی همان گم شده اوست و به دنبال آنها می­رود و وقت خود را صرف آن می­نماید. این جا است که باید همواره خود را متذکر سازد که بالاترین و کامل­ترین و ماندگارترین منافع و لذتها، بدست آوردن رضایت الهی است، و متاع عمر و جان خود را بفروشد و در عوض رضای الهی را بگیرد تا جاودانه شود. اگر همواره انسان متوجه این دقایق باشد و از آنها غافل نشود، اگر همواره به خود یادآور شود که با رسیدن به رضای الهی، سعادت دنیوی را نیز بدست خواهد آورد و در زندگی روزمره خود، از آسایش خاطر برخوردار خواهد شد، مسلماً بدنبال رسیدن به مقامات عالی خواهد بود و به مقامات پائین تر راضی نخواهد شد. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه