اصولا علّت و سبب اساسی غیبت چه صغری و چه کبری چنانچه در برخی از روایات آمده برای مردم بیان نشده و به جز ائمه ی اطهار(علیهم السلام) کسی از آن اطّلاع ندارد. عبداله بن فضل هاشمی می گوید امام صادق(علیه السلام) فرمود: حضرت صاحب الامر(علیه السلام) ناچار غیبتی خواهد داشت به طوری که گمراهان در شک واقع می شوند، عرض کردم چرا؟ فرمود: ما ماءذون نیستیم علّتش را بیان کنیم، گفتم حکمتش چیست؟ فرمود همان حکمتی که در غیبت حجت های گذشته وجود داشت در غیبت آن جناب نیز وجود دارد لکن حکمتش ظاهر نمی شود مگر بعد از ظهور وی چنانکه حکمت سوارخ کردن کشتی و کشتن جوان و اصلاح دیوار به دست خضر(علیه السلام) برای حضرت موسی(علیه السلام) آشکار نشد جز هنگامی که می خواستند ازهم جدا شوند. ای پسر فضل: موضوع غیبت سریست از اسرار خدا و غیبی است از غیوب الهی و چون خدا را حکیم می دانیم باید اعتراف کنیم که کارهایش از روی حکمت صادر می شود گرچه تفصیلش برای ما مجهول باشد(1). و غیبت صغری در حدود هفتاد سال طول کشیده است.