در روابط دوستي چون طرفين تحت گرايشات و كشش هاي جنس مخالف قرار مي گيرند بنابراين چشم خود را بر روي بسياري از واقعيات بسته و شناخت كاملي از هم پيدا نمي كنند. در ضمن در روابط دوستي، طرفين ابتدا يكديگر را براي ازدواج انتخاب مي كنند و بعد سعي مي كنند كه به شناختي كامل از يكديگر برسند لذا اين شناخت كامل نخواهد بود چون دختر و پسر تصميمشان براي ازدواج قطعي شده و در صورتي هم كه به يك سري اشكالات و نقاط ضعف از يكديگر برسند، دلبستگي ايجاد شده مانع از يك تصميم منطقي مي گردد.يكي ديگر از دلايل اين مساله مخالفت و عدم رضايت خانواده هاست.همانطور كه مي دانيد خانواده هاي ايراني دوست دارند در انتخاب همسر براي فرزندانشان نقش مستقيم داشته باشند و وقتي مي بينند كه انتخاب صورت گرفته و در نهايت اين مساله به آنها اطلاع داده مي شود، واكنش منفي نشان داده و با ازدواج فرزندان خود مخالفت مي كنند. حتي اگر علي رغم اصرارها ازدواجي هم صورت گيرد، به نظر مي رسد كه خانواده ها هميشه به دنبال بهانه اي براي بيان مخالفت خود با اين ازدواج هستند و به اين طريق زندگي به كام طرفين تلخ مي شود.در هر صورت توصيه مي شود كه اگر جوانان در محيط اجتماعي ، تحصيلي و يا كاري خود با موردي مناسب براي ازدواج برخورد كردند ، از برقراري رابطه دوستي خودداري كرده و سعي كنند ابتدا خانواده را در جريان بگذارند تا هم رضايت خانواده ها جلب شود و هم دختر و پسر شناخت كاملي از يكديگر كسب كنند.منبع:سایت انوار طاها