ما در ايمان به غيبت حضرت امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) به هيچ وجه محتاج به دانستن سرّ آن نيستيم و اگر فرضاً نتوانستيم به هيچيك از اسرار آن برسيم، در ايمان به آن جازم، و آن را بطور قطع باور داريم و اجمالاً مي‎دانيم كه مصالح و فوايد بزرگي در اين غيبت است، اما ميان دانستن و ندانستن ما، با واقع شدن و واقع نشدن آن هيچ رابطه‎اي نيست، چنانچه اگر ما اصل غيبت را هم نشناسيم به واقعيّت آن صدمه‎اي وارد نمي‎شود.غيبت آن حضرت امري است واقع شده كه معتبرترين احاديث از آن خبر داده و جمع بسياري از بزرگان در اين مدت به درك حضور مقدس آن حضرت نايل شده‎اند، پس ميان اين مطلب يعني ندانستن سرّ غيبت و صحت امكان وقوع آن، هيچ ارتباطي اصلاً و قطعاً وجود ندارد، مي‎توانيم بگوئيم ما سرّ غيبت آن حضرت را نمي‎دانيم و مع ذلك به غيبت آن بزرگوار ايمان داريم. مثل اينكه فايده بسياري از چيزها را نمي‎دانيم ولي به وجود و هستي آنها عالِم و دانائيم.منبع: موسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر عليه السلام